بیماران خاص در بجنورد، دارو در مشهد

حال و روز خوبی ندارد و غم تمام وجودش را فرا گرفته است. توان حرکت کردن ندارد، مادرش نیز حال و روز بهتری ندارد. یک ساعتی می شود که بیرون از محوطه بخش دیالیز منتظر ایستاده اند تا نوبت شان فرا برسد، با این که از چهره مادرش پیداست که حال و حوصله حرف زدن ندارد، اما قدم پیش می گذارم و نزدیکش می نشینم تا از مشکلاتش بگوید. او با تلخی عنوان می کند که گفتن و نوشتن این حرف ها چه فایده ای دارد. اما باز هم طاقت نمی آورد و درد دلش باز می شود. او از زمان بیمار شدن دختر 27 ساله اش می گوید و اظهارمی دارد: اکنون حدود 14 سال است که دخترم از ناراحتی کلیوی رنج می برد و هفته ای 2 مرتبه باید دیالیز شود، هر بار از دیدن چهره رنگ پریده و رنجور او از خدا می خواهم تا جانم را بگیرد و راحت شوم اما باز دلم به دخترم می سوزد و سعی می کنم قوی باشم تا بتوانم او را برای دوا و درمان بیاورم. وی بیان می کند: تعداد مراکز دیالیز در مرکز استان کم است و مهم تر از همه این که از این بیماران حمایت های لازم نمی شود.
یکی دیگر از بیماران هزینه های تامین دارو را برای بیماران خاص بسیار بالا عنوان می کند و می افزاید: در حال حاضر قیمت برخی داروها چند برابر شده است و گاهی نیز با کمبود دارو مواجه می شویم و ناچار هستیم منتظر بمانیم تا یک قلم داروی مورد نظر برسد. وی که تمایلی به ذکر نامش ندارد، تعداد مراکز درمانی استان را برای درمان بیماران خاص کافی نمی داند و می گوید: تعداد مراکز درمان این بیماران کم است و برخی بیماران ناچار هستند از مناطق دورافتاده استان به بیمارستان های بجنورد مراجعه کنند.  بیماری 37 ساله که مدت 12 سال است از بیماری ام اس رنج می برد، از سرسام آور بودن هزینه های درمان این بیماران می گوید. وی که خود را «شریفی» معرفی می کند، اظهارمی دارد: با این که بیمه ها حدود 90 درصد از هزینه های درمان را پرداخت می کنند اما همان 10 درصد باقی مانده نیز آن قدر زیاد است که همه بیماران توان پرداخت آن را ندارند. وی خاطرنشان می کند: برخی از داروهای درمانی بیماران ام اس، حدود 7 تا 8 میلیون تومان است که با احتساب  سهم پرداختی بیماران که 10 درصد است چیزی حدود 700 هزار تومان برای هر بیمار می شود. علاوه بر آن هر ماه نیز  ناچار هستند چنین هزینه ای را علاوه بر هزینه های رفت و آمد، آزمایشگاه و ام آر آی انجام دهند که  برای بسیاری از آن ها  سنگین خواهد بود.
رنجی مضاعف
یکی از والدینی که فرزند مبتلا به ام اس خود را برای درمان به یکی از مراکز درمانی آورده است هم از بالا بودن هزینه های درمان گلایه می کند. در همین حین بیمار دیگری از پرداخت 2 میلیون تومان برای دریافت یکی از داروهای مورد نیازش خبر می دهد و با ناراحتی اظهار می دارد: برخی داروهای مورد نیاز بیماران ام اس در داروخانه های استان پیدا نمی شود و بیماران ناچار هستند برای خرید دارو به شهرهای دیگر مانند مشهد مراجعه کنند.
وی که نامش را ذکر نمی کند  از این موضوع انتقاد می کند و اظهار می دارد: هر ماه برای خرید دارو باید به مشهد مراجعه کنیم این در حالی است که بسیاری از بیماران  از مناطق دور افتاده استان می آیند و تحمل راه برای شان سخت است.
علاوه بر آن گاهی اوقات که به مشهد می رویم بیمه داروی ما را تحت پوشش قرار نمی دهد به طوری که همین ماه اخیر برای خرید یک قلم مجبور شدم 2 میلیون تومان هزینه پرداخت کنم.
یافت نشدن برخی داروهای بیماران خاص در استان مشکلی است که تعدادی دیگر از بیماران خاص مانند بیماران مبتلا به تالاسمی و هموفیلی نیز عنوان می کنند و بیشتر آن ها از تحمل و مرارت های سفر و هزینه رفت و آمد و اقامت در شهر دیگر گلایه مند هستند.
در حالی که بیشتر بیماران خاص از کمبود یا نبود دارو، بالا بودن هزینه های درمان، مشکلات رفت و آمد به شهرهای دیگر برای ادامه درمان یا تهیه دارو اظهار نارضایتی شدیدی می کنند، مادر «سجاد گریوانی» 17 ساله از مضاعف شدن رنج و مرارت های فرزندش سخن می گوید و می افزاید: حدود چند سال است که به طور ناگهانی به بیماری هموفیلی فرزندم پی بریدم و با همه سختی ها و مراقبت هایی که دارد، در این مدت تحت درمان قرار گرفته است. وی که ساکن روستای «علی گل» گریوان است، ادامه می دهد: برای  تزریق یکی از داروهای پسرم ناچار هستیم هر 12 ساعت به شهر بیاییم که همین هزینه رفت و آمد حدود 20 هزار تومان می شود در حالی که هیچ گونه منبع درآمدی نداریم و فقط با پولی که از محل یارانه دریافت می کنیم زندگی دو نفره خود را می گذرانیم. وی از مشکل دیگر فرزندش نیز پرده بر می دارد و می گوید: پسرم علاوه بر تحمل بیماری هموفیلی، از بیماری سلیاک( حساسیت به گندم) هم رنج می برد و بسیاری از مواد غذایی حتی نان را هم نمی تواند بخورد. وی ادامه می دهد: این گونه بیماران باید از نان های مخصوصی استفاده کنند که هزینه خرد این نان ها در ماه حدود 150 هزار تومان می شود و توانایی پرداخت آن را نداریم.
سختی های سفر برای تهیه دارو
یک بیمار  هم از سخت بودن رفت و آمد مداوم به شهرهای دیگر برای تهیه دارو انتقاد و بیان می کند: هر ماه ناچار هستیم برای خرید دارو به شهرهای دیگر برویم و همه برنامه زندگی خود و اطرافیان مان به هم می خورد علاوه بر آن  باید هزینه مضاعفی را نیز متحمل شویم.
وی بیان می کند: بیکاری و نداشتن درآمد نیز یکی دیگر از مشکلات بیماران خاص است که حمایت های لازم از آن ها به عمل نمی آید.
824 بیمار خاص
در همین حال، کارشناس بیماری های خاص دانشگاه علوم پزشکی استان تعداد بیماران خاص استان را 824 نفر اعلام می کند و می افزاید: هزینه دارو و درمان بیماران تالاسمی و دیالیزی در مراکز درمان دولتی رایگان و هزینه بستری با حذف فرانشیز رایگان است. «مهری فرشاد» ادامه می دهد: برای بیماران مبتلا به ام اس نیز هزینه های کورتون درمانی، فیزیوتراپی و ام آر آی در مراکز دولتی رایگان است و داروهای ایرانی نیز برای شان رایگان محاسبه می شود. وی همچنین از رایگان بودن دریافت دارو، فاکتورهای انعقاد خون، ویزیت پزشک و آزمایش خون ماهانه، 3  و 6 ماهه برای بیماران تالاسمی و هموفیلی خبر می دهد. وی تعداد مراکز درمانی استان را برای بیماران دیالیزی 4 مرکز دیالیز دولتی و 2 مرکز خصوصی می داند و می گوید: بیماران پیوند کلیه جزو بیماران سرپایی قلمداد می شوند که 90 درصد هزینه دارو تحت پوشش بیمه است و 10 درصد را بیمار می پردازد.
قوز بالای قوز
 بیکاری برخی از بیماران هم برای آن ها قوز بالای قوز شده است و نمی توانند هزینه های درمان یا زندگی خود را تامین کنند.
با آن که دولت، سالانه مبالغی را برای تامین هزینه درمان این بیماران پرداخت می‌کند، اما هیچ ردیف بودجه‌ای برای حمایت از  بیماران خاص در کشور وجود ندارد.
 بیماران خاص باید همیشه داروهای شان قابل دسترس باشد اما این طور نیست و این افراد برخی از داروها را مجبورند در مراکز استان ها دریافت کنند که این موضوع نیز قابل قبول نیست و باید توزیع دارو در مکان های درمانی باشد و از هر مکانی که بیمار خدمات می گیرد باید دارو را هم دریافت کند اما در حال حاضر کمبود دارو به‌عنوان یکی از چالش‌های بزرگ این بیماران به‌شمار می‌آید. داروهای تحت پوشش بیمه نیز هزینه‌های زیادی برای این بیماران دارد.
در حالی که برخی بیماران  خاص  از کمبود برخی اقلام دارویی در مرکز خراسان شمالی گلایه دارند، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، کمبود دارو را احتمالا مشکلی سراسری و کشوری می داند اما زمانی که از سوی گزارشگر ما این موضوع مطرح می شود که این داروها فقط در داروخانه های بجنورد و داروخانه هلال احمر مرکز استان نیست اما در شهرهای دیگری مانند مشهد وجود دارد، اظهار می دارد:  این مسئله مربوط به غذا و دارو نمی شود و جایی که این دارو را تهیه می کند، یک سری مشکلات در تسویه حسابش با شرکت ها  دارد. وی  بر این عقیده است که کمبود یک سری از داروها کشوری است و می افزاید: شاید داروخانه هایی در شهرهای دیگر که بیماران داروهایشان را از آن جا تهیه کرده اند، از قبل خرید کرده اند. وی می گوید: باید از داروخانه هلال احمر که خریدهایش را مستقل انجام دهد سوال شود که چرا کمبود دارو وجود دارد. البته وی بر این نکته نیز تاکید می کند و می گوید: اقدامات و پی گیری های لازم برای کمبود دارو از سوی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استان انجام شده و بقیه آن با هلال احمر است.
تأخیر بیمه ها در انجام تعهدات
اما «زمانی» رئیس داروخانه هلال احمر مرکز استان با قوت ، موضوع کمبود برخی اقلام دارویی در داروخانه هلال احمر استان را تایید می کند و بر خلاف معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی بر این عقیده نیست که این کمبود دارو مشکلی سراسری و کشوری باشد. وی بیان می کند: کمبود دارو برای همه بیماران خاص وجود دارد . وی دلیل این کمبود را این گونه توضیح می دهد: از مهرماه سال 94 بیمه ها  تعهدات خود را با تاخیر زیاد حدود 9 ماه پرداخت می کنند و یک واریزی در سال جاری داشته اند که همه آن مربوط به مطالبات سال گذشته بوده و تاکنون برای مطالبات امسال رقمی واریز نشده است.
وی خاطرنشان می کند: به همین دلیل بدهی ما به شرکت های دارویی بسیار زیاد شده است و آن ها ما را تحت فشار قرار داده اند و دیگر به ما دارو تحویل نمی دهند. وی تاکید می کند: سهمیه های خیلی از داروهای خاص مورد نیاز ما  که در شرکت های مختلف توزیع می شود در حال حاضر در انبارهایشان بلوکه شده و این گونه نیست که دارو وجود نداشته باشد بلکه وجود دارد و توزیع شده  اما برای ما  بلوکه شده است. وی در پاسخ به این سوال که آیا این بلوکه شدن منجر به انقضای تاریخ مصرف دارو نمی شود، پاسخ منفی می دهد و می گوید: 90درصد این داروها خارجی است که بازه زمانی مصرف طولانی دارند.
وی با اشاره به این که شرکت های دارویی نیز برخی داروهای شان را به طور تعهدی به فروش می رسانند، بیان می کند: شرکت های دارویی برای  خرید دارو  بسته به نوع آن بازه زمانی 45 روزه برای واریز پول معین می کنند اما مشکل اینجاست که بیمه ها تعهدات خود را با تاخیر انجام می دهند که این کار امکان خرید جدید دارو را از ما گرفته است به طوری که بیمه ها هنوز پرداختی های سال 94 را تسویه حساب کامل نکرده اند و بدهی های داروخانه هابه شرکت ها بسیار زیاد است. وی به راه حلی نیز در این زمینه اشاره و ذکر می کند: بیمه ها در صورتی می توانند داروخانه ها را از این معضل خارج کنند  که حداقل تعهدات سال 94 خود را  تسویه حساب کامل کنند و از سوی دیگر چون هلال احمر متولی تهیه داروهای خاص است بهتر است طوری باشد که اگر پولی برای پرداختی های بیمه ها اختصاص یافت این گونه نباشد که به عنوان مثال بین 5 داروخانه تقسیم شود بلکه باید برای داروخانه هلال احمر  قدری بیشتر باشد./روزنامه خراسان شمالی