به گزارش تابناک خراسان شمالی از شیروان ، در این گزارش کاری به دوتار نوازی و آهنگ‌ها و ترانه‌ها نداریم بلکه نگاه ما به ساز دوتار است که بیشتر در دست هنرمندان شیروانی قرار دارد و تعلقی به قوم خاصی هم ندارد، همه از تات و ترک و کرد و ترک و ترکمن خراسان شمالی برای دل خویش می‌نوازند. اما هرکدام با زبان حال خویش.
خسرو حداد فرزند استاد حسن گلیانی متولد 1332 است، وی این شغل را میراث گذشتگان خویش می‌داند و شاید بدین علت است که تبحری خاص در ساختن و پرداختن و نواختن دوتار دارد.
کارگاه استاد خسرو چندان معرفی نشده است که می‌طلبد میراث فرهنگی توجه بیشتری به این کارگاه هنری فعال داشته باشد و اما دوتار گرامی‌ترین همدم رامشگر خراسانی است.
واژه دوتار در آغاز قرن شانزدهم میلادی در یک رساله موسیقی مربوط به شهر بخارا ظاهر شد.
در کارگاه استاد خسرو از زمانی که خشک چوبی است تا زمانی که تبدیل به سازی خوش نوا می‌شود، شرح حالی این چنین دارد: صفحه دوتار از چوب توت و دسته آن از درخت زرد آلو ساخته می‌شود.
ساخت یک دوتار در کارگاه پنج روز طول می‌کشد. اندازه دوتار 99 سانتی متر و اغلب 12 یا 11 پرده‌ای هستند.
دوتار از گوشی، سیم بند، شیطانک، پرده، گلو، صفحه، خرک، سیم گیر تشکیل شده است.
در گذشته از ابریشم اما در حال حاضر سیم استفاده می‌شود این هنرمند در زمینه ساخت آموزش نوازندگی دوتار شاگردان زیادی تعلیم داده است. خبرنگار/غلامرضا مینا