رابطه رضایتمندی مردم با افشاگری مفاسد!؟
تاریخ انتشار: ۲۲ تير ۱۳۹۵ - ۲۰:۵۱ 12 July 2016
به گزارش تابناک یزد، این روزها اخبار دریافت حقوقهای نجومی و سایر مفاسد و معضلات اقتصادی در
صفحات بیشتر نشریات و سایتهای خبری جاخوش کرده و بهنظر میرسد قصد دارد
تا مدتی نامعلوم، میهمان محافل عمومی باشد، اما آیا پرداختن بیش از حد به
این موضوعات در رسانهها، با منافع کشور و مصالح جامعه سازگاری دارد؟ بدیهی
است یکی از خواستههای اصلی افکار عمومی جامعه توجه مسئولین محترم به
اهمیت و ضرورت مبارزه با فسادساختار یافته در سیستم اداری و ایضاً اجتماعی
کشور است، اما طبیعی است که این مبارزه نباید و نمیتواند فقط به افشای
مفاسد و تخلفات خلاصه شود، بلکه مردم فهیم و صبور ایران اسلامی همزمان و
بلکه بیش از افشای تخلفات اقتصادی و اداری انتظار دارند برای رفع زمینههای
بروز اینگونه مشکلات تدبیری اندیشیده شود و در عین حال با مرتکبین این
تخلفات با قاطعیت و در اسرع وقت برخورد شود.اما در عینحال باید
توجه داشت، تا زمانی که با نگاه تکبعدی و بدون توجه به سایر جنبههای کار
از جمله؛ نیاز به ریشهیابی و کشف مجاری تخلف، اهمیت آموزش و فرهنگسازی،
ضرورت به روز رسانی و رفع خلاءهای قانونی، اولویت و اهمیت پیشگیری و نظارت
و کنترل، ضرورت برخورد قاطعانه و مجازات متخلفین و امثال آن به موضوع
پرداخته شود، نه تنها افشاگریها،رضایتمندی افکار عمومی جامعه را در پی
نخواهد داشت، بلکه ممکن است، با عوارض و پیامدهای جانبی ناخوشایندی مانند
آنچه مورد اشاره قرار خواهد گرفت، مواجه شود. ۱- پرداختن بیش از حد
به مفاسد در رسانههای داخلی، میتواند به سیاهنمایی و سوءاستفاده
رسانههای بیگانه در جهت بزرگنمایی بیش از حد موضوع و ارائه تحلیلهای
غیرواقعی ازشرایط کشور و ناکارآمد جلوه دادن نظام منجر شود.۲- این
افشاگریها همچنین میتواند، به بهانهای مناسب برای سوءاستفاده افراد
فرصتطلبی تبدیل شود که مترصد آن هستند تا از هر حربهای برای ضربه زدن به
اسلام عزیز و یا چپاول بیتالمال بهره برده و به اصطلاح از آب گلآلود ماهی
بگیرند.۳- بزرگنمایی بیش از حد موضوع از سوی رسانهها میتواند
ناامیدی و سلب اعتماد افراد ناآگاه یا سادهلوح و بهخصوص افراد سست اراده و
متزلزل در داخل و حتی یأس و نومیدی دوستداران انقلاب در خارج از کشور را
به همراه داشته باشد.۴- اقدام عجولانه، مقطعی و سطحی و نیز قربانی
شدن افشاگران مفاسد به بهانه مقابله با متخلفین و مسدود شدن مسیر افشاگری و
فرصت نهی از منکر، از دیگر عوارض احتمالی افراط و تفریط در کار است.لذا
نه تنها نحوه اطلاعرسانی در این خصوص مستلزم بازنگری است، بلکه اقدام
عملی در این زمینه نیز باید سریع، جامع، فراگیر و بهگونهای انجام شود که
ضمن توجه به همه جوانب کار، به الگویی اعتمادساز و قابل قبول برای سایر
موضوعات و درس عبرتی برای دیگران تبدیل شود.
الف