به گزارش تابناک کردستان، عدهای اصرار دارند که ما خودرو ملی تولید کنیم، تجربه این چهل سال ثابت کرده است که نمیتوانیم! بیکیفیتترین خودروها را از لحاظ امنیتی و آلودگی محیط زیست به گفته نهادهای نظارتی خودمان و نه استکبار جهانی، تولید میکنیم، اجازه ورود خودروهای ایمن و پاک را به قیمت واقعی هم نمیدهیم! نتیجه چه میشود؟ تعداد کشتهها در جادهها و حوادث رانندگی بالا میرود؛ هوای شهرهایمان آلوده می شود و قس علیهذا... در چنین وضعیتی مسئولان چه کار میکنند؟ به خودروساز بیکیفیت که نمیتوانند بگویند خودرو بیکیفیت تولید نکند؛ به گمرک که نمیتوانند بگویند عوارض خودروی ایمن و پاک را کاهش دهد؛ پس به مردم فشار میآورند که مثلاً برای استفاده از بزرگراهها عوارض بدهند؛ تا از خودروهایشان استفاده نکنند! یا انواع و اقسام ممنوعیتهای طرح ترافیک برای مردم ایجاد میکنند تا از خودروهای خود استفاده نکنند! چون میخواهند هوا آلوده نشود یا ترافیک ایجاد نشود؛ اما نمیتوانند حمل و نقل عمومی را ارتقاء دهند! مردم باید به خاطر ندانم کارهای مسئولان تحت فشار باشند!
عدهای اصرار دارند که در کشور اشتغال ایجاد شود؛ اما در کشور سرمایهگذاری داخلی و خارجی صورت نمی گیرد؛ بدون سرمایهگذاری و ایجاد و ساخت کارخانهجات و صنایع مدرن و کارآمد، در کشور شغلی ایجاد نخواهد شد، اما مدام مقامات در تلویزیون میگویند که صدها هزار شغل درست کردهاند، بدون اینکه در کشور از حیث سرمایهگذاری داخلی و خارجی اتفاقی افتاده باشد. سرمایهگذار داخلی با قوانین عجیب و غریب بیثبات موجود کشور مایل به سرمایهگذاری نیست؛ اگر هم سرمایهگذاری کند، به ناچار برای انجام کار باید وارد چرخه فسادی شود که مقامات کشور و نه استکبار جهانی، میگویند که در کشور فساد ساختاری شده است. غلتیدن سرمایهگذار در روند فساد اقتصادی سیستماتیک برای پیشرفت کارش، طبیعتاً او را به زندان و چوبه دار نزدیک میکند، اما آن کارگزارنی که مسلط هستند در بزنگاهها فرار کنند، باز هم جان سالم به در میبرند تا سرمایهگذار بعدی را وارد این چرخه و البته سرانجام محتوم خود یعنی زندان یا ... کنند.
سرمایهگذار خارجی هم که ذاتاً دشمن است، مگر اینکه خلافش ثابت شود که البته خلافش هیچگاه ثابت نمیشود؛ راستی چرا باید شاخص راحتی فضای کسب و کار در ایران حتی از باریکه غزه هم کمتر باشد؟ طنز تلخی است؛ چرا باید در مقابل ورود سرمایهگذار خارجی در ایران ایستادگی صورت بگیرد؟ خاطرتان هست چه معرکهای برای جلوگیری از افتتاح دفتر اقتصادی اتحادیه اروپا در تهران، ایجاد شد و در نهایت هم موفق شدند مانع افتتاح این دفتر شوند؟ مطمئن باشید تا در این کشور سرمایهگذاری کارآمد داخلی و خارجی انجام نشود، شغل ایجاد نخواهد شد، مگر شغلهای دولتی که بیتالمال را بیشتر و بیشتر میبلعد و ناکارآمدی بیشتری ایجاد می کند. مردم هم خیالشان راحت باشد!
عدهای از مسئولان فکر میکردند برای اینکه از حرکت سرمایههای خرد مردم به سمت بازار سکه و ارز جلوگیری کنند، خوب است مردم پولشان را در موسسات اعتباری و نهادهای مالی سپردهگذاری کنند تا از وقوع فاجعه قیمت ارز و سکه جلوگیری کنند تا بگویند آنان به کشور ثبات اقتصادی بخشیدهاند! اما نظارتی بر رشد قارچگونه موسسات مالی نداشتند! آن ایام گذشت و موسسات مالی به تدریج فساد و ناکارآمدیشان مشخص شد؛ مردم اما بیپشت و پناه رها شدند! نهادهای مالی که چند صد شعبه در سراسر کشور داشتند، موسساتی که در نزدیکی منزل و محل کار رئیس جمهور و رئیس مجلس و رئیس قوه قضائیه، شعبات متعدد داشتند و به جمع کردن پول مردم مشغول بودند به ناگاه غیرمجاز شدند و کسی هم نگفت اگر غیرمجاز بود چرا اصلاً وجود داشت؟ مسئولان برنامه خود را پیش میبرند و فشارها را به مردم تحمیل میکنند.
عدهای فکر میکردند که با گسترش بیضابطه دانشگاههای مجازی و پولی و .... به کشور خدمت میکنند! اما در حقیقت به جیب خود خدمت کردهاند و بحران فارغالتحصیلان بیکار را روز به روز بحرانی تر کردند. عدهای چون توانایی مدیریت کشور را نداشتند، تصور میکردند اگر به هر طریقی، جوانان کشور را مشغول چهار سال تحصیل در دوره کارشناسی و دو سال کارشناسی ارشد پولی و مجازی و غیرحضوری و... بکنند، فاجعه معضل اشتغال جوانان به سالهای بعدی منتقل میشود و در کنار آن هم مجوز بینهایت نهادهای آموزشی را به دوستان و آشنایان خود میدهند و از این باب هم برای خود به نان و نوایی می رسند! اما اکنون با خیل جوانان تحصیل کردهای مواجهایم که به هر صورت پولی یا مجازی از طریق موسسات حضرات مدرکی گرفتهاند و البته مطلبی یاد نگرفتهاند. بحران به این سالها منتقل شده! عدهای از مسئولان هم کاسبی خود را کردهاند و هم بحران را به این زمان افکندهاند! اکنون چه کسی تحت فشار بیکاری است؟ ساده است: مردم.
از این قبیل مسائل، موارد متعددی وجود دارد که بیتدبیری برخی مسئولان، زندگی برخی مردم را به جهنمی واقعی تبدیل کردهاند و جالب اینجاست که همه این مسئولان از مقامی به مقامی دیگر منتقل میشوند و هنوز هم از نیروی جوانانی که به موجوداتی آزمایشگاهی برای همین مقامات تبدیل شدهاند، استفاده نمیشود!
تابناک