ایاز بلارک*|متولد منطقه بلوچستان ایران هستم. سال2007 از دانشگاه پلی تکنیک کراچی در رشته مهندسی ایمنی و آتشنشانی فارغالتحصیل شدم؛ رشتهای که هنوز در ایران پا نگرفته بود. بلوچ هستم و به قوم و البته کشورم افتخار میکنم. ما مرزنشینان احساس منحصر به فردی داریم که سایرین از آن محرومند؛ حس همزبانی در غربت.
طی سالیان دراز و گذشت تاریخ، در اثر وصلت و ترددهای مرزی اقوامی در آن طرف مرز داریم و بی شک اخبار و اتفاقات آن سوی مرز نیز برای ما مهم و در حقیقت روی زندگی ما اثرگذار است، ولی آنچه برای ما در درجه اول اولویت داشته و دارد و در طول تاریخ به کرات ثابت کردهایم اصالت ایرانی بودنمان است. بسیار افسوس میخوردم زمانی که میدیدم هموطنم به علت بیماری باید به آنسوی مرز بیاید تا در یک بیمارستان پاکستان مداوا شود و یا گلهمند بودم از فرصتی که در اختیار مدیران مملکتم است برای هدایت پتانسیل عظیم نسل جوان در جهت آبادانی مملکت خودمان، ولی در اثر یک نزاع جناحی فرصت از بین میرفت.
بسیاری از همکلاسیهای من که پاکستانیالاصل بودند، پس از اتمام دوره آکادمی با رویای زندگی بهتر راه فرنگ را در پیش گرفتند و با هر طریقی سعی در جلای وطن نمودند تا زندگی "خود" و کشور "دیگری" را آباد کنند، ولی من -علیرغم پیشنهاد خوبی که از کشور امارات برای کار در پروژه برج خلیفه دبی داشتم- به کشورم آمدم، چون قبل از زندگی خودم کشورم را مهم میدانم و میدانم اگر بتوانم کشورم را آباد کنم، زندگی نسل و فرزندان این سرزمین را تامین کردهام.
اکنون 3 سالی میشود که در قامت مهندس HSE در منطقه بلوچستان استان پهناور سیستان و بلوچستان به مردمی خدمت میکنم که علیرغم خدمات بسیار نظام مقدس جمهوری اسلامی، هنوز با بسیاری از شاخصهای استاندارد رفاه فاصله دارند.
امروز در پروژه احداث خط لوله انتقال گاز ایرانشهر به چابهار که به همت شرکت توسعه پتروشیمی نگین مکران و شرکت خط لوله انتقال گاز مکران در حال احداث است مشغول به فعالیت هستم.
شاید روزی که وزیر وقت دفاع سردار سرتیپ حسین دهقان گفت که پروژه احداث شهرک پتروشیمی مکران درراستای دکترین دفاعی ماست و یا در اوایل امسال که وزیر محترم دفاع امیر سرتیپ حاتمی و وزیر محترم نفت مهندس زنگنه تفاهمنامه احداث خط لوله گاز ایرانشهر چابهار را امضا کردند خیلی از صاحبنظران و یا حتی اصحاب رسانه و حتی مدیران ارشد منطقهای هم اهمیت این قبیل پروژهها را برای امنیت، اشتغال و رفاه مردم منطقه نمیدانستند.
ولی برای یکی مثل من که در دو سوی مرز زندگی کرده و میداند چه بسیارند آنهایی که به دنبال استفاده از خلاء های زندگی مردم همچون بیکاری و فقر برای ایجاد ناامنی، ایجاد کاروانهای قاچاق، ترویج اعتیاد و انواع فسادها، اهمیت این قبیل پروژه ها و تاثیرشان بر موضوعات امنیتی و دفاعی، با گوشت و پوست و استخوان قابل درک و مشاهده است.
امروز خط لوله انتقال گاز از هر شهر و روستایی که میگذرد، علاوه بر اشتغال صاحبان ماشینآلات راهسازی، ماشینآلات حمل و نقل سنگین، سبک و نقلیه، رستورانها و فروشگاههای محلی، سبب آموزش اموری چون جوشکاری، رادیوگرافی صنعتی، ایزولاسیون لوله، لولهکشی و این قبیل امور به مردم محلی میشود؛ بماند امیدی که در دلها ایجاد شده برای تکمیل این خط و بهرهمندی از نعمت خدادادی گاز طبیعی که هنوز از آن محرومند و دست به آسمان، دعاگوی باعثان و بانیان آن هستند و من و هم قطارانم چون گذشته، تا ابد به این مرزو بوم وفادار بوده و از دل و جان تلاش میکنیم که معضل بیکاری که به نظرم آفت این روزهای مردم و جوانان عزیز استانم است را حل کنیم.
_________________________________________________________________
*مسئولHSEکارگاه شرکت خط لوله انتقال گاز مکران - مجری احداث خط لوله انتقال گاز ایرانشهر به چابهار