تابناک هرمزگان، حسن عباسی؛ گاهی قوانینی با نیّت خیر خواهانه و برای ترویج یک کار خوب ایجاد میشود ولی پس از مدّتی متوجّه میشویم که خود آن قانون نه تنها «عقیم» بوده بلکه هیچ خاصیتی هم ندارد ضمن اینکه بسیار بیمنطق و دور از انصاف هم میباشد و تغییر دادن آن به نفع جامعه است. چنین قوانینی در شرایط زمانی خاص وضع گردیده و پس از گذشت زمان در صورت اثبات بیمنطقی آن بایستی تغییر یابد.
چندین سال است که به منظور جلوگیری از انجام سزارینهای بدون لزوم و غیرقابل توجیه از نظر علمی توسط متخصّصین «زنان و زایمان» و تشویق زنان به زایمان طبیعی، تعرفهی زایمان طبیعی را برای متخصّصین زنان و زایمان در حد ّ50 واحد جراحی افزایش دادهاند ، در حالیکه تعرفهی سزارین 40 واحد جراحی میباشد.
بسیار جالب است که برای جلوگیری از انجام کار خلاف به جای تنبیه و جریمهی خلافکار او را تشویق کنند و مستحق پاداش بدانند!
مثلاً به دزدان یک محلّه گفته شود در صورتی که دزدی نکنید بیست درصد بیشتر از مالی که قرار بوده بدزدید به عنوان پاداش دریافت میکنید ، پُر واضح است که اینکار «بیمغز» و غیرقابل قبول است.
انجام عمل سزارین بدون دلیل علمی در صورتیکه مادر قادر به زایمان طبیعی باشد «جُرم» است و از نظر اخلاقی و علمی نیز مردود است ، پس متخصّص زنان و زایمان خاطی باید تنبیه و جریمه شود نه تشویق!
مثلاً فکر کنید جراحی به هر مراجعه کننده با درد شکم را به اتاق عمل ببرد و آپاندیسش را خارج کند و سیستم به جای جلوگیری از این کار بگوید در صورتیکه موارد غیرآپاندیسیت مثل اسهال ، استفراغ و دل پیچه را بیدلیل عمل نکنی 20درصد بیشتر از پول جراحی را به تو پاداش می دهیم!
همه میدانند که در فرایند زایمان طبیعی در اتاق زایمان در بیش از 95 درصد موارد متخصّص زنان و زایمان هیچ نقشی ندارد و کار اصلی را مادر باردار و ماما انجام میدهند و پرداخت 50 واحد جراحی بابت زایمان طبیعی به متخصّص زنان و زایمان بسیار بیمنطق و کوچکترین نقشی در کاهش تعداد سزارین نداشته و نخواهد داشت.
بهتر است سازمانهای بیمهگر و مسئولین مربوطه در مورد پرداخت این پول تجدیدنظر کنند و تبصرههایی به آن اضافه کنند. متخصّص زنانی را در نظر بگیرید که در یک شب آنکالی در بیمارستانی دولتی یا خصوصی و یا وابسته به تأمین اجتماعی ده زائو داشته باشد و در منزل خود و یا پانسیون بیمارستان در حال استراحت است بابت زایمان ده مادر باردار معادل 3 میلیون تومان دریافت میکند در حالیکه کوچکترین کاری انجام نداده و هیچگونه دخالتی در این زایمانها نداشته است.
مثلاً میتوان قانون را به این شکل تغییر داد که برای تشویق مادران باردار به زایمان طبیعی و پرهیز از سزارین بیمورد دورهی مرخصّی پس از زایمان را در زایمانهای طبیعی افزایش دهند و یا به مادرانی که کارمند نیستند و خانهدار هستند پاداشی نقدی به عنوان هدیه پس از ترخیص داده شود و به جای دادن پول «یامُفت» به متخصّص زنان همان پول یا قسمتی از آن به مادر باردار هدیه شود.
مطلب دیگر پرداخت پول به متخصّص زنان در مواردی از زایمان طبیعی است که حضور فعال و دائمی در اتاق زایمان داشته و پابهپای مادر باردار و ماما در اتاق زایمان عرق ریخته باشند و برای مواردی از زایمان که حضور نداشته و یا حضورش در حدّ چند دقیقه بوده بابت زایمان 300 هزار تومان دریافت نکند.
مقایسهی مبلغ پرداختی به متخصّص زنان جهت زایمان طبیعی با مبلغ پرداختی به سایر متخصصین جراحی در رشتههای دیگر اجحافآمیز بودن و بیمنطق بودن این قانون را مشخّص میکند.
مثلاً جراح عمومی و یا جراح مغز و اعصاب و یا جراح کلیّه و مجاری ادرار بابت اغلب جراحیهای اورژانس خود در شرایط حاد و اورژانس که اغلب منجر به نجات جان بیمار میگردد نظیر خونریزیهای داخلی و یا مغزی که گاه چندین ساعت به طول میانجامد و بابت ویزیتهای بعد از عمل هم پولی دریافت نمیکنند کمتر از پولی است که بابت زایمان طبیعی به متخصّص زنان داده میشود.
مسئولین مربوطه در سطح کلان کشوری و سازمانهای بیمهگر در مورد پرداخت این پول زور تجدید نظر کنند آن هم در شرایطی که یک کارگر شریف طی ماه بابت کار سخت بدنی مبالغ کمی دریافت میکند پرداخت 300 هزار تومان بابت هر زایمان طبیعی به متخصّص زنانی که کوچکترین نقشی در آن ندارد ظُلم است.
انتهای پیام/*