عارف مقبول اما ضعیف یا لاریجانی باهوش اما اصولگرا. کدام یک می توانند اصلاح طلبان را تا سال 1400 همراهی نمایند بطوریکه با تحمل پذیر نمودن انها برای حاکمیت زمینه ورود آرام ایشان به بافت های قدرت که سابقا برای ایشان غیر قابل نفوذ شده اند را فراهم نماید.
اگر بپذیریم در دوره ای از مقاطع سیاسی زیست می نمائیم که امکان خلوص نه در اندیشه و نه در رفتار های سیاسی وجود دارد، لاجرم بایستی تبعات این گزاره را نیز قبول نماییم.
برای واضح تر شدن بحث اینگونه سخن را آغاز می کنم. اگر مولفه های اساسی یک تفکر منتقدانه مانند اصلاح طلبی را بخواهیم ذکر نمائیم امری مانند نقد قدرت می تواند یکی از بنیادی ترین موضوعات آن باشد اما نیک می دانیم که بخشی از قدرت در همه کشورها البته، بویژه در کشور ما نیز مصون از نقد تلقی می گردند. یا در حوزه اقتصادی بسیاری از مفاهیمی که یک اصلاح طلب می تواند برای معرفی برنامه های خود از آن استفاده کند هزینه های فراوانی از سوی بخش قدرتمند جامعه بدان تحمیل می گردد. مثلا بعنوان نمونه مباحث پیش پا افتاده وزیر راه در خصوص لیبرالیسم و هجمه منتقدان دولت را ببینید.
ناگفته پیداست ، تحت تاثیر حاکمیت اقتدارگرایانه اصولگرایان در 12 سال گذشته این هزینه ها اضافه نیز شده اند و لاجرم متفکرین یا در لایه دیگر، سیاسیون اصلاح طلب در لاک دفاعی سنگینی فرو رفته و این شرایط تا جائی بر ایشان از سوی رقیب تحمیل گردیده است که برای بازگشت به قدرت آنهم در سایه موج های نارضایتی مردم به یک اصولگرای سنتی پناه می برند . البته برخی متفکرین این جریان ، این پدیده را رحم اجاره ای تلقی نموده اند که پر بیراه نیز نیست.
باری اکنون بعد از انتخابات مجلس دهم و در سایه تمرکز شدید شورای نگهبان برای ممانعت از ورود اصلاح طلبان افراطی به باشگاه رقابت سیاسی ، مجلسی تقریبا متعادل تشکیل یافته است. البته در سوی اصولگرایان، تندروها توسط مردم و در سوی دیگر اصلاح طلبان باسابقه و البته بعضا تندرو توسط شورای نگهبان از ورود به مجلس منع شده اند واین یعنی، اصولگرایان با اقلیتی تنومند و غیر اصولگرایان با اکثریتی شکننده و ضعیف در میدن بازی حاضر شده اند.
این نکته چندان نیازی به توضیح ندارد که عارف در حد و اندازه یک رییس مجلس نبوده و نیست و انتصاب او به عنوان معاون اولی ، همانا بعد از فشارهای اساسی از سوی مراکز قدرت به خاتمی به منظور تعدیل در کابینه صورت پذیرفت. حتی یک بار هم از عارف در سال 82 خواسته شده بود تا به نفع حسن روحانی کنار رود تا زمینه حضور روحانی در انتخابات سال 84 از سوی هاشمی فراهم گردد اما این مساله با مقاومت وی و مدارای خاتمی مواجه گردید.
از سویی اما عارف به هرترتیب سرلیست اصلاح طلبان در تهران بوده و بیش از یک و نیم میلیون رای دارد . اینجا تناقضی پیش می آید، یعنی مقبول غیر کارآمد. برای اصلاح طلبان که با هزاران زحمت بدنه اجتماعی خود را قانع نموده اند تا در رقابت های رسمی قدرت آنها را یاری کنند بسیار سخت است که بتوانند در یک دوره کوتاه مدت انسجام خود را بازیابی نموده و اهداف طولانی مدت خود را پیگیری نمایند. بر این اساس مجلسی که بایستی یک نقش تاریخی برای اصلاح طلبان ایفا نماید به این راحتی ها نمی تواند به شخصی چون عارف تکیه نماید.
عارف مقبول اما ضعیف یا لاریجانی باهوش اما اصولگرا. کدام یک می توانند اصلاح طلبان را تا سال 1400 همراهی نمایند بطوریکه با تحمل پذیر نمودن انها برای حاکمیت زمینه ورود آرام ایشان به بافت های قدرت که سابقا برای ایشان غیر قابل نفوذ شده اند را فراهم نماید.
البته این سئوال مهمی است اما این سئوال پاسخ دیگری هم می تواند داشته باشد.
مطهری
وی هرچند سابقا در اردوگاه تئوریک اصولگرایان قرار داشت اما باورود به مجلس و با لمس مسائل کلان کشوری و آگاه شدن از پشت پرده ها بیشتر بر مواضع آزادیخواهانه و عدالت طلبانه خود تاکید نموده وبر این باور است که اصالت گفتمان اصولگرایی بر آزادی و عدالت استوار است و این چنین است که در سایه سکوت حتی اصلاح طلبان مجلس، بر امر حساسی چون رفع حصر اصرار می ورزد و جالب اینکه در هیچ نقطه ای از ایران کسی متعرض عارف اصلاح طلب نمی شود اما مطهری اصولگرا بارها و بارها مورد تهاجم فیزیکی قرار می گیرد.
مطهری هم عدالت طلب است و هم آزادی خواه و در مقام عمل نیز منتقد وضع موجود است .بنظر نگارنده همین دو مبنا برای اصلاح طلبی می تواند معیارهایی لازم و شاید نه کافی، تلقی گردد. جال تر اینکه وی در لیست اصلاح طلبان نیز حضور داشته و از این رهگذر رایدوم تهران را نیز بدست آورده است و این به معنای پذیرش ذات این نحله فکری توسط او و پذیرش او توسط بدنه اصلاح طلبی است. اما لاریجانی در معرض چنین آزمونی قرار نگرفته است.
اصلاح طلبان در صورتیکه مطهری را برای ریاست مجلس آماده کنند توانسته اند باب جدیدی در سیاست داخلی مفتوح نمایند. مطهری عمیقا به مبانی انقلاب اسلامی وفادار و به احکام دینی پایبند است و این همان حلقه مفقوده بخشی از بدنه اصلاح طلبان است که بعضا کل اصلاح طلبی را به اشتباه ضد دین و یا غیرانقلابی معرفی می نماید.
مطهری و احمدی نژاد
اگر مطهری رییس مجلس باشد ، حتی فردی چون احمدی نژاد نیز می تواند به واسطه حضور وی، جبهه وسیعتری علیه اصولگرایان ایجاد نماید. همین سال قبل بود که احمدی نژاد در وصف مطهری گفته بود او یک نماینده تمام عیار است.
حسن ورزی
کارشناس سیاسی
montagedrealist62@yahoo.com
واژگان کلیدی: مطهری، اصلاح طلبان، احمدی نژاد، ریاست مجلس، عارف
برای واضح تر شدن بحث اینگونه سخن را آغاز می کنم. اگر مولفه های اساسی یک تفکر منتقدانه مانند اصلاح طلبی را بخواهیم ذکر نمائیم امری مانند نقد قدرت می تواند یکی از بنیادی ترین موضوعات آن باشد اما نیک می دانیم که بخشی از قدرت در همه کشورها البته، بویژه در کشور ما نیز مصون از نقد تلقی می گردند. یا در حوزه اقتصادی بسیاری از مفاهیمی که یک اصلاح طلب می تواند برای معرفی برنامه های خود از آن استفاده کند هزینه های فراوانی از سوی بخش قدرتمند جامعه بدان تحمیل می گردد. مثلا بعنوان نمونه مباحث پیش پا افتاده وزیر راه در خصوص لیبرالیسم و هجمه منتقدان دولت را ببینید.
ناگفته پیداست ، تحت تاثیر حاکمیت اقتدارگرایانه اصولگرایان در 12 سال گذشته این هزینه ها اضافه نیز شده اند و لاجرم متفکرین یا در لایه دیگر، سیاسیون اصلاح طلب در لاک دفاعی سنگینی فرو رفته و این شرایط تا جائی بر ایشان از سوی رقیب تحمیل گردیده است که برای بازگشت به قدرت آنهم در سایه موج های نارضایتی مردم به یک اصولگرای سنتی پناه می برند . البته برخی متفکرین این جریان ، این پدیده را رحم اجاره ای تلقی نموده اند که پر بیراه نیز نیست.
باری اکنون بعد از انتخابات مجلس دهم و در سایه تمرکز شدید شورای نگهبان برای ممانعت از ورود اصلاح طلبان افراطی به باشگاه رقابت سیاسی ، مجلسی تقریبا متعادل تشکیل یافته است. البته در سوی اصولگرایان، تندروها توسط مردم و در سوی دیگر اصلاح طلبان باسابقه و البته بعضا تندرو توسط شورای نگهبان از ورود به مجلس منع شده اند واین یعنی، اصولگرایان با اقلیتی تنومند و غیر اصولگرایان با اکثریتی شکننده و ضعیف در میدن بازی حاضر شده اند.
این نکته چندان نیازی به توضیح ندارد که عارف در حد و اندازه یک رییس مجلس نبوده و نیست و انتصاب او به عنوان معاون اولی ، همانا بعد از فشارهای اساسی از سوی مراکز قدرت به خاتمی به منظور تعدیل در کابینه صورت پذیرفت. حتی یک بار هم از عارف در سال 82 خواسته شده بود تا به نفع حسن روحانی کنار رود تا زمینه حضور روحانی در انتخابات سال 84 از سوی هاشمی فراهم گردد اما این مساله با مقاومت وی و مدارای خاتمی مواجه گردید.
از سویی اما عارف به هرترتیب سرلیست اصلاح طلبان در تهران بوده و بیش از یک و نیم میلیون رای دارد . اینجا تناقضی پیش می آید، یعنی مقبول غیر کارآمد. برای اصلاح طلبان که با هزاران زحمت بدنه اجتماعی خود را قانع نموده اند تا در رقابت های رسمی قدرت آنها را یاری کنند بسیار سخت است که بتوانند در یک دوره کوتاه مدت انسجام خود را بازیابی نموده و اهداف طولانی مدت خود را پیگیری نمایند. بر این اساس مجلسی که بایستی یک نقش تاریخی برای اصلاح طلبان ایفا نماید به این راحتی ها نمی تواند به شخصی چون عارف تکیه نماید.
عارف مقبول اما ضعیف یا لاریجانی باهوش اما اصولگرا. کدام یک می توانند اصلاح طلبان را تا سال 1400 همراهی نمایند بطوریکه با تحمل پذیر نمودن انها برای حاکمیت زمینه ورود آرام ایشان به بافت های قدرت که سابقا برای ایشان غیر قابل نفوذ شده اند را فراهم نماید.
البته این سئوال مهمی است اما این سئوال پاسخ دیگری هم می تواند داشته باشد.
مطهری
وی هرچند سابقا در اردوگاه تئوریک اصولگرایان قرار داشت اما باورود به مجلس و با لمس مسائل کلان کشوری و آگاه شدن از پشت پرده ها بیشتر بر مواضع آزادیخواهانه و عدالت طلبانه خود تاکید نموده وبر این باور است که اصالت گفتمان اصولگرایی بر آزادی و عدالت استوار است و این چنین است که در سایه سکوت حتی اصلاح طلبان مجلس، بر امر حساسی چون رفع حصر اصرار می ورزد و جالب اینکه در هیچ نقطه ای از ایران کسی متعرض عارف اصلاح طلب نمی شود اما مطهری اصولگرا بارها و بارها مورد تهاجم فیزیکی قرار می گیرد.
مطهری هم عدالت طلب است و هم آزادی خواه و در مقام عمل نیز منتقد وضع موجود است .بنظر نگارنده همین دو مبنا برای اصلاح طلبی می تواند معیارهایی لازم و شاید نه کافی، تلقی گردد. جال تر اینکه وی در لیست اصلاح طلبان نیز حضور داشته و از این رهگذر رایدوم تهران را نیز بدست آورده است و این به معنای پذیرش ذات این نحله فکری توسط او و پذیرش او توسط بدنه اصلاح طلبی است. اما لاریجانی در معرض چنین آزمونی قرار نگرفته است.
اصلاح طلبان در صورتیکه مطهری را برای ریاست مجلس آماده کنند توانسته اند باب جدیدی در سیاست داخلی مفتوح نمایند. مطهری عمیقا به مبانی انقلاب اسلامی وفادار و به احکام دینی پایبند است و این همان حلقه مفقوده بخشی از بدنه اصلاح طلبان است که بعضا کل اصلاح طلبی را به اشتباه ضد دین و یا غیرانقلابی معرفی می نماید.
مطهری و احمدی نژاد
اگر مطهری رییس مجلس باشد ، حتی فردی چون احمدی نژاد نیز می تواند به واسطه حضور وی، جبهه وسیعتری علیه اصولگرایان ایجاد نماید. همین سال قبل بود که احمدی نژاد در وصف مطهری گفته بود او یک نماینده تمام عیار است.
حسن ورزی
کارشناس سیاسی
montagedrealist62@yahoo.com
واژگان کلیدی: مطهری، اصلاح طلبان، احمدی نژاد، ریاست مجلس، عارف
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۴
پزشکیان شاید گزینه ای دیگر و مناسب برای ریاست مجلس باشد... پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۱:۱۹ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
انصافأ این مناطق آدری نشین باید عرضه نشون بدن و مسعود پزشکیان رو حمایت کنند. ناشناس
| | ۱۰:۱۰ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۵
انصافأ اگر تمامی سایت های خبری بصیرت تابناک رو داشتند کشور در دام سوئ مدیریت ها گرفتار نمیشد. از لحاظ استقلال فکرى و سواد علمى و تجربه اجرايي بهترين گزينه مسعود پزشکيان خواهد بود