شگفتی همان احساسی بود که بسیاری از سیلزدگان و داوطلبانی که برای کمک به مناطق سیلزده رفته بودند از مشاهده حجم بالای کمکهای مردمی تجربه کردند. اما آیا این کمکها به درستی مدیریت شده و مورد استفاده قرار گرفت؟ وضعیت کنونی مناطق سیلزده چگونه است؟ سازمانهای مردمنهاد و سمنها چه نقشی در کمک به مردم داشتند؟
مرتضی محمدنژاد، از جوانان فعال عرصه اجتماعی ـ سیاسی استان لرستان که به همراه گروهی از جوانان این استان قبل از وقوع سیل و با شنیدن هشدارهای هواشناسی خود را برای کمک به مردم آماده کرده و عملکرد موفقی در کمک به مردم داشتند، در گفتوگو با ایکنا به سؤالهای مطرح در خصوص مدیریت کمکها و وضعیت کنونی سیلزدگان استان لرستان پاسخ داد و گفت: گروه ما که متشکل از تعدادی از جوانان خودجوش استان لرستان است به محض شنیدن هشدارهای سیل خود را برای کمک به مردم آماده کرد.
وی ادامه داد: تیم ما با اطلاعاتی که از مناطق سیلزده به دست آورده بود ۱۰ ساعت پس از سیل وارد مناطق سیلزده لرستان شد. از قبل میدانستیم احتمال بروز سیل وجود دارد، بنابراین بستههایی را برای مناطق سیلزده تدارک دیده بودیم اما ابتدا به شناسایی منطقه و میزان آسیبی که به هر منطقه وارد شده بود پرداختیم و اولویت نیازهای مردم را شناسایی کردیم.
محمدنژاد با ابراز خوشحالی از آشنایی با گروه «همنمک» و همراه شدن با این گروه خیریه، گفت: مؤسسه خیریه همنمک در بخش ویسیان لرستان مستقر شده و ضمن راهاندازی آشپزخانه اقدام به طبخ غذای گرم برای سیلزدگان کرده بود. ما هم منطقه را شناسایی کرده بودیم و با کمک یکدیگر نسبت به توزیع غذا در مناطق سیلزده اقدام کردیم.
هنوز هم سلامت آب لولهکشی مناطق سیلزده لرستان برای آشامیدن مورد تأیید نیست
وی ادامه داد: در روزهای اولیه بعد از سیل، نیاز مردم، آب و مواد غذایی بود اما کم کم بعد از روزهای دوم و سوم نیازها تغییر کرد؛ به ویژه اینکه نانواییهای سیار ایجاد شد و دیگر کسی نیازی به نان بستهبندی شده نداشت. البته همچنان نیاز به آب سالم وجود دارد و هنوز هم سلامت آب لولهکشی مناطق سیلزده لرستان برای آشامیدن مورد تأیید مراجع بهداشتی نیست.
توزیع چهار تا پنج هزار پرس غذای گرم در هر وعده غذایی توسط همنمک
این فعال اجتماعی در خصوص سایر نیازهای مردم پس از سیل، گفت: دغدغه بعدی مردم پوشاک، لوازم بهداشتی و غذای گرم بود. در روزهای اول کنسرو به اندازه کافی در اختیار مردم قرار گرفت اما مردم به غذای گرم نیاز داشتند؛ با حضور مؤسسه همنمک غذای گرم برای سیلزدهها پخت و در بین آنها توزیع میشد. در هر وعده بین چهار تا پنج هزار غذای گرم در مناطق مختلف سیلزده توزیع میکردیم.
وی روستاهای چندمهر، بابازید، کیانآباد، بخش معمولان، بخشهای سازمانی، شهدا و ... پلدختر، نورآباد، روستاهای ایتیوند شمالی و جنوبی، کاکاوند غربی و ... را از مناطقی اعلام کرد که توسط فعالان محلی شناسایی و توسط گروه همنمک برای آنها غذای گرم برده میشد و گفت: البته در برخی مناطق به غذای گرم نیاز نبود و فقط آب سالم یا لوازم بهداشتی لازم بود که با کمک همیاران همنمک اقلام مورد نیاز را توزیع میکردیم؛ حتی به برخی مناطق مواد غذایی خشک نیز رساندیم.
محمدنژاد در ادامه از حضور ۲۲ روزه مؤسسه همنمک در لرستان و برپایی جشن نیمه شعبان توسط این مؤسسه در میان سیلزدگان نیز سخن گفت و اظهار کرد: همنمکیها تعدادی از بازیگران و مجریان مطرح کشور را دعوت کردند و این افراد بیآلایش و ساده کنار سیلزدگان حاضر شده و به اجرای برنامه پرداختند.
وی تشریح کرد: این افراد با ماشینهای معمولی و پوشش ساده در کنار سیلزدگان حاضر شده بودند تا مردم آسیبدیده احساس نکنند که فاصله زیادی بین آنها و این افراد معروف وجود دارد. افرادی که برای کمک به مناطق سیلزده میآیند نباید اختلاف فاحشی با مردم آسیبدیده داشته باشند. برپایی این جشن حس خوب و امیدبخشی به مردم به ویژه به بچهها داد.
هر قطره باران بچهها را از سیل میترساند
این فعال اجتماعی ـ سیاسی از شرایط روحی نامناسب بچهها هم گفت، از اینکه با آمدن هر قطره باران، ترس سیل در وجود آنها دوباره زنده میشود. استرس و اضطراب شدیدی در بین این کودکان وجود دارد و برگزاری چنین برنامههای جشنی به آنها در بازگشت به حالت روانی عادی کمک میکند.
وی از اجرای بخش دوم اقدامات همنمک در تأمین اقلام مورد نیاز بعدی مردم خبر داد و گفت: مشکلات اصلی مردم تازه شروع شده است. ممکن است بین مردم بیماری شیوع پیدا کند و از همه مهمتر خانهای که دو روز زیر آب بوده دیگر محل مناسبی برای سکونت نیست. بسیاری از خانهها را هم که آب برده و باید فکر اساسی برای ساخت آنها کرد.
دیوار خانههای سیلزده کپک زده و غیرقابل سکونت است
محمدنژاد ادامه داد: برخی مناطق هم هست که اگر چه تمیز شده و گل و لای آن را پاک کردهاند اما قابل سکونت نیست، چون پی ساختمان تضعیف شده، دیوارها نم گرفته و حتی کپک زده است و نمیتوان در چنین خانههایی زندگی کرد.
وی به اقدامات کنونی همنمک در لرستان با توجه به فروکش کردن سیل اشاره کرد و گفت: همنمک در حال بازسازی مناطق سیلزده است. حجم آسیب زیاد است اما مقرر شده که در حد توان در زمینه بازسازی مشارکت کنند، حتی بازسازی یک خانه هم مؤثر است، چرا که بدون سرپناه زندگی کردن بسیار سخت است.
همه امکانات بود به جز یک مدیریت واحد
این فعال اجتماعی در پاسخ به این سؤال که با وجود کمکهای دولتی، تا چه میزان به حضور سمنها در مواقع بحران نیازمند هستیم؟ گفت: از روز سوم پس از سیل تمام امکاناتی که برای امدادرسانی به سیلزدگان لازم بود، در منطقه وجود داشت. نیروی انسانی، مواد غذایی، آب و ... همه چیز غیر از یک مدیریت واحد وجود داشت.
۱۲ هزار چادر توزیع شد، اما فقط هزار سیلزده چادر دریافت کردند
وی تشریح کرد: مثلاً به یک روستا هم هلال احمر، هم ارتش و هم سمنها غذا میبردند اما به یک روستا کسی غذا نمیبرد. مجموع خانوادههای آسیبدیده از سیل در شهرستان پلدختر پنج هزار خانوار بودند، در چهار روز اول ۱۲ هزار چادر توزیع شد اما بالغ بر چهار هزار خانوار آسیبدیده هنوز چادر نگرفته بودند. این موارد در اثر سیستم توزیع نامناسب رخ میداد؛ البته به مرور دفترچههایی بدین منظور بین سیلزدهها توزیع شد.
محمدنژاد افزود: در روزهای اول، حضور مردم و نیروهای جهادی و امدادی، سازمانها، ارگانها و ... در پلدختر به حدی زیاد بود که برای عبور از تنها پل سالم شهر که حدود ۴۰۰ متر است، دو ساعت زمان لازم بود اما فقط تا هفته دوم و سوم این حضور ادامه داشت و اکنون شهر خالی است. روزهای اول پس از سیل به حدی مناطق سیلزده شلوغ بود که حتی برای اسکان و تهیه غذای نیروهای امدادی با مشکل مواجه بودیم اما اکنون شهرها خالی شده و مردم با مشکلاتشان تنها ماندهاند.
انتهای پیام